«Είμαι υπερήφανος διότι είμαι Έλλην» από τους Θεατροποινίτες με την υποστήριξη της ΙΡΙΣ (Σάββατο 21/9)

Οι φίλοι του θεάτρου έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν την παράσταση «Είμαι υπερήφανος διότι είμαι Έλλην» σε κείμενα των Μάριου Ποντίκα, Μιχάλη Ρέππα, Θανάση Παπαθανασίου, Λάκη Λαζόπουλου και Έλενας Ακρίτα, από τη θεατρική ομάδα Μυγδονίας ‘’Θεατροποινίτες’’, σε σκηνοθεσία – διδασκαλία της Βίκυς Γρηγοριάδου.

Η ξεκαρδιστική Επιθεώρηση η οποία σατιρίζει τον Νεοέλληνα και δείχνει την πορεία του στον χρόνο με χιουμοριστική διάθεση, παρουσιάζεται το Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου και ώρα 21.00, στο Δημοτικό Θέατρο του Κέντρου Πολιτισμού Χρήστος Τσακίρης, Λαγκαδά 221, Σταυρούπολη, με την υποστήριξη της Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης ΙΡΙΣ του Δήμου Παύλου Μελά. Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Το θέμα

Έλληνας. Δημοκρατικός, φιλότιμος, εργατικός, φιλόξενος, αγαπάει την πατρίδα του, καλός, πιστός, σέβεται την οικογένεια, προσπαθεί για το κοινό καλό…

Έλληνας-νεοέλληνας, εθνικιστής, λαμόγιο, πονηρός, τεμπέλης, απατεώνας, δεβαριεσαδερφιστής, υποκριτής…

Μαγειρεύουμε ένα ωραίο φαγητό και πηγαίνουμε ένα πιάτο στο γείτονα, αρρωσταίνει συγγενής μας και τού συμπαραστεκόμαστε ημερόνυχτα, αλλά πετάμε πλαστικά σε παραλίες, αναμμένα τσιγάρα σε δάση και προσπερνάμε την ουρά στο κυλικείο γιατί ‘’βιαζόμαστε΄΄.

Ποιος είναι τελικά ο Έλληνας και πώς εξελίχθηκε μέσα στην Ελλάδα της κρίσης;

Το θέατρο όπως και κάθε μορφή τέχνης δεν δίνει απαντήσεις. Αρκείται στο να θέτει ερωτήματα και να καλεί τον κοινωνό της τέχνης- στην περίπτωσή μας τον θεατή-να απαντήσει. Να σκεφτεί τίμια και αληθινά τη δική του στάση, την προσωπική του κατάθεση στον μικρόκοσμο που τον περιβάλλει.

Όχι δεν κάνουμε κακό διδακτικό θέατρο. Δεν σας κουνάμε απειλητικά το δάχτυλο.

Η ομάδα μας απαρτίζεται από ανθρώπους με ευαίσθητες κεραίες που συντονίζονται στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Κι αυτή η αλήθεια πονάει.

Κι όπως λέει ο δάσκαλος της επιθεώρησής μας, αναρωτιόμαστε

«που κινούμεθα; υπό ποίου δαιμονοκινήτου φαινομένου».

Άλλωστε είμαστε όλοι μας Έλληνες…